Leestip! Eating Korea: Reports on a Culinary Renaissance

Midden jaren negentig werkte Graham Holliday een tijd als docent Engels in Zuid-Korea. Twintig jaar later ging hij terug, voor wat hij noemt een “culinaire bedevaart”. Hij was niet op zoek naar het beste of het meest bijzondere; hij wilde juist het gewone proeven. Écht Koreaans eten, in al zijn vreemde, gefermenteerde, stinkende heerlijkheid. De Brit verwerkte zijn avonturen in het boek Eating Korea: Reports on a Culinary Renaissance.

Eating Korea is de ultieme food-tour

Met de klok mee reisde Holliday het hele land door: van Seoul trok hij langs de oostkust naar de zuidoostelijke stad Busan. Vervolgens ging hij naar het eiland Jeju, en daarna langs de steden aan de westkust weer omhoog. Hij reisde met een doel voor ogen: hij had vooraf precies uitgestippeld wat hij ging eten, waar en met wie. Gaandeweg veranderde zijn plan nogal eens, als locals een nóg betere tip voor hem hadden.

Holliday schrijft echter niet alleen over eten. Door de bijzondere verhalen die hij optekent uit de mond van zijn tafelgenoten, kom je ook veel te weten over de geschiedenis, cultuur en sociale verhoudingen in het land.

Tijdreizen door de Koreaanse keuken

Holliday keerde terug naar Zuid-Korea met een romantisch beeld van de lokale keuken. Hij verwachtte precies dezelfde smaken, gerechten en sfeer als in zijn herinneringen. Niet dus. Groot was de verwarring toen hij in Seoul een fruit cake pizza kreeg voorgeschoteld. Daar realiseerde hij zich pas dat ook de Koreaanse keuken constant in ontwikkeling is.

Het typisch Koreaanse ingrediënt rode peperpoeder werd bijvoorbeeld pas in de zestiende eeuw door de Japanners naar Korea gebracht. En daar hield de evolutie niet op. Met de Amerikanen kwam Spam. Jawel: het gruwelijke ingeblikte varkensvlees, dat nog steeds als luxe-product wordt verkocht in Zuid-Koreaanse warenhuizen. Een van de meest bekende Koreaans-Amerikaanse fusion gerecht is nog altijd budejigae (army stew): een stoofschotel van instant noedels, Spam, baked beans, varkensbuik, hot dogs, knoflook, kimchi en gochujang. Tsja…

Holliday brengt eten tot leven

Holliday schrijft beeldend, soms tegen het absurdistische aan. Over zijn bezoek aan een restaurant dat gespecialiseerd is in kimchi schrijft hij bijvoorbeeld:

“A long, bloody rag of kimchi spread out like a dead octopus on an oval plate. The glorious stench hazed at me; my eyes leaked and my nose cried. The kimchi spirits bounced around the room like deranged pinballs. […] It was unlike any other kimchi I’d ever tasted. It died on my tongue, like a melting spirit. It disappeared into a merry-go-round of garlic, vinegar and chile. It whirled around and around; it tasted of the past, and I didn’t want the ride to end.”

Niet bepaald Hemingway hè? Als je bovenstaande quote met plezier bent doorgekomen, zou ik zeggen: lees dat boek!

Eating Korea: wil jij het ook?

Bij het lezen van dit boek kon ik maar één ding denken: DIT WIL IK OOK! Daarom heb ik, als een ware culi-Sherlock, precies uitgezocht waar Holliday al deze heerlijke gerechten at.

Zelf aan de slag? Neem een kijkje in de Koreaanse voorraadkast, ga shoppen bij Kokoro of probeer een van de Koreaanse recepten.

Eating Korea is o.a. te bestellen via bol.com: