18 juli 2018

Eating Korea, deel 1: restaurants in Seoul

De Brit Graham Holliday vertrok halverwege de jaren negentig als docent Engels naar Zuid-Korea. Hij maakte er kennis met de Koreaanse keuken en besloot in 2015 terug te gaan voor een culinaire tour door het land, te beginnen in hoofdstad Seoul. Hij schreef er een heerlijk boek over: Eating Korea: Reports on a Culinary Renaissance. Je leest mijn recensie hier.

Met de klok mee reisde hij het hele land door: van Seoul in het noordwesten, langs de oostkust naar de zuidoostelijke stad Busan, via het eiland Jeju en langs de westkust weer omhoog. WOW! Dat wil ik ook. En het leuke is: over een maand ga ik het doen.

Ik heb het boek verslonden en heb – nerd als ik ben – een lijstje gemaakt van alle restaurants die Holliday beschrijft in Eating Korea. Waar mogelijk heb ik de exacte locaties erbij gezocht. Zie daarvoor de kaart helemaal onderaan deze post.

Vandaag deel 1: Seoul. Even een kleine sprong vooruit in de tijd: vrijwel iedere reis door Zuid-Korea begint én eindigt in Seoul, zo ook die van Graham Holliday. Helemaal aan het einde van deze reeks komt er dus ook nog een Seoul #2!

Hanok Jib Kimchi Jjim (한옥집 김치찜)

Wat schaft de pot? Kimchi! Aged kimchi, om precies te zijn. Kimchi die meer dan zes maanden heeft gefermenteerd, wordt mugeunji genoemd. Holliday eet er mugeunji die zelfs drie jaar (!) heeft gerijpt, verwerkt in een stoofschotel met vlees. Geserveerd met wat bijgerechten, banchan.
Locatie: Er zijn inmiddels verschillende vestigingen van Hanok Jib Kimchi Jjim in Seoul. De originele is gevestigd in Seodaemun (14 Tongil-ro, 9an-gil, Seodaemun-gu, Seoul). Er schijnt er ook een te zijn bij Konkuk University (Lotte Department Store Star City, 227-342 Jayang-dong, Gwangjin-gu, Seoul) en eentje in Gangnam (6 Eonju-ro, 148-gil, Gangnam-gu, Seoul).
Holliday’s sfeerimpressie: “Ordinary air had simply vanished from inside this restaurant. It had simply run away. In its place was a thick, sour, garlic-laced miasma.”

Hairtail Alley, Namdaemun Market

Wat schaft de pot? Galchi jorim. Een visstoof met sojasaus, lenteui, knoflook, sesam en rode peper.
Locatie: Hairtail Alley in Namdaemun Market. Op de website van de markt wordt dit gedeelte omschreven als Stewed Beltfish Alley; dat is hetzelfde. Adres: 18-6, Namdaemunsijang 4-gil, Jung-gu, Seoul. Check ook dit handige kaartje op de website van Namdaemun Market.
Nice to know: De markt heeft een website, waarop nog veel meer gespecialiseerde secties van de markt staan aangegeven. Denk: Foodie Alley en Noodle Soup Alley. OH YEAH!
Holliday’s sfeerimpressie: “Namdaemun is a warren, a relic and a scrum. It was a narrow grid of people-filled veins. Walking through it at lunchtime was akin to being inside a tube of toothpaste. The squeeze stopped at a restaurant with a line. It sold the same dish as all its neighbours, something called galchi jorim.”

Congdu

Wat schaft de pot? Modern Koreaans, zoals viscarpaccio met kaviaar. En een gerecht dat bestaat uit één garnaal, gestoomd boven dennenschors en de alcoholische drank soju, geserveerd op een hete steen onder een bamboemandje. Chique boel dus.
Locatie: Condgu Restaurant, 116-1 Deoksugung-gil, Sogong-dong, Jung-gu, Seoul (tel.: +82 2-722-7002).
Holliday’s sfeerimpressie: “I sat down at a starched-white-cotton-covered window table. I had never been inside a Korean restaurant with a tablecloth made of anything other than thin, absorbent paper. Where Korean food normally attacked me, this soup stroked me. It was deep and complex and, beyond that, it was the smallest soup I’d ever seen in Korea.”

Imun Seolleongtang (이문 설농탕)

Wat schaft de pot? Seolleongtang. Een melkachtig witte runderbouillon, gevuld met rundvlees en lever. Holliday beschrijft het als ‘a freak among Korean soups’, omdat deze soep geen rode peperpasta of andere heftige smaakmakers bevat. Om de bouillon een oppepper te geven, voeg je zelf peper, knoflook en andere smaakmakers toe.
Locatie: Imun Seolleongtang, 38-13 Ujeongguk-ro, Gyeonji-dong, Jongno-gu, Seoul (tel.: +82 2-733-6526).
Holliday’s sfeerimpressie: “I imagined myself as one of the traditional rulers in Korea, dressed in white, with a long grey beard, supping soup around a wood fire on a scrap of land in central Seoul a century ago. This clean, pure soup was like a brick in an old wall, sturdy and reliable, but it didn’t like to boast about it’s presence too much.”
UPDATE: Tijdens onze reis door Zuid-Korea aten we seolleongtang bij een andere restaurant in Seoul: Sinseon Seolleongtang. Hoe dat was lees je hier.

Meer weten over eten in Seoul?

Lees hier meer over Eating Korea: Reports on a Culinary Renaissance. NB.: De quotes uit het boek die ik hierboven geef, zijn hier en daar iets ingekort.
Lees alle delen over Holliday’s restaurants in Zuid-Korea:
Zelf aan de slag met Koreaanse gerechten? Neem een kijkje in de Koreaanse voorraadkast, ga shoppen bij Kokoro of probeer een van mijn recepten.
Ik heb een handig kaartje geknutseld om alles eenvoudig te lokaliseren. Dit is het resultaat van grondig speurwerk via Google; ik ben er zelf nog niet geweest. Als een locatie niet klopt of het restaurant is gesloten: laat het me alsjeblieft weten in de comments!