Wat is… Nattō? Stinky superfood!

Wat is… Nattō? Stinky superfood!

Onze eerste kennismaking met natto was ’s ochtends vroeg. In badjas aan het ontbijt in Takaragawa Onsen, een hotspring-resort in Japan. We zijn helemaal zen, want we hebben net gedobberd in de natuurlijke warmwaterbaden. 

Het ontbijt bestaat uit wat vis, misosoep, pickles, wat gestoomde hapjes. So far so good. De serveerster is een vrouw van een jaar of vijftig, eveneens in badjas. Ze duwt een kommetje onder onze neus, roert er met stokjes in en maakt aanstalten ons te voeren.

Maar hooooooo dametje. Wat is dit?! De inhoud van het kommetje is bruin, slijmerig en stinkt een uur in de wind.

Gefermenteerde sojaboontjes

Het blijkt nattō te zijn. Japanners zijn dol op gefermenteerde dingen. En op sojabonen. Combineer die twee en je krijgt nattō: slijmerige, “bedorven” boontjes. 

Hoe wordt natto gemaakt?

De sojabonen worden geweekt, gestoomd en vermengd met een speciale bacterie, waardoor de boontjes gaan fermenteren. Tijdens deze fermentatie worden kleverige polymeren gevormd, die nattō zo plakkerig maken. Hoe langer het fermenteert, hoe sterker de smaak. 

Wil je meer weten over fermentatie? Lees dan ook mijn blog over fermenteren, inleggen en conserveren.

Hoe eet je het?

In Japan wordt dit meestal als ontbijt gegeten, vermengd met sojasaus en Japanse mosterd. Vaak met wat witte rijst. Nattō is heel voedzaam en schijnt goed te zijn voor de spijsvertering.  

Waar koop je dit?

Bij de goed gesorteerde toko of (online) bij natuurvoedingswinkels.

Is het een aanrader?

Haha, nope! Net zoals andere gefermenteerde producten, zoals blauwschimmelkaas of kimchi, is nattō echt een gevalletje acquired taste. Dus wie weet, als je het maar vaak genoeg een kans geeft…

Meer weten over Japans eten?



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *