Anne Shooter: Kaneel & Kardemom

In Kaneel & Kardemom heeft de Britse journaliste Anne Shooter Joodse lekkernijen van over de hele wereld verzameld. Het boek staat vol recepten met ingrediënten uit het Midden-Oosten, zoals pistachenoten, dadels en tahin. Er zijn ook recepten die eerder Russisch of Oost-Europees aandoen, zoals knoedels en stevige appeltaarten. En daarnaast zijn er natuurlijk de “Amerikaanse klassiekers”, zoals bagels en cheesecake. Niet voor niets is de ondertitel ‘Joodse baktradities van New York tot Tel Aviv’.

‘Het Joodse volk heeft gedurende de afgelopen tweeduizend jaar op alle continenten gewoond, gefloreerd en gekookt’, schrijft Shooter. ‘Het is het verhaal van een nomadenvolk wiens eetgewoonten veranderden doordat ze, vaak onvrijwillig, van plek naar plek trokken, gerechten aanpasten en meenamen naar hun volgende vestigingsplaats.’ Als kind zag ze dit terug in de keuken van haar ouderlijk huis in Londen:

“Appels, honing, amandelen, vijgen, granaatappels, kaneel, geraspte sinaasappelschil, sesamzaad, citroen en vanille: dit zijn de geuren die vroeger bij ons thuis uit de keuken kwamen en het zijn de smaken waarmee ik ben opgegroeid.”

80% zoet, 20% hartig

Het boek is opgedeeld in heldere hoofdstukken: cakes & taarten, koekjes, desserts, bakken voor Pesach, brood, zoete broodjes, zoete deegwaren en hartige deegwaren. Verreweg de meeste baksels zijn zoet. Toch is dit geen ‘typisch’ bakboek met muffins en brownies. Ik vind de smaken in Kaneel & Kardemom een stuk interessanter: anijs, sesam, saffraan en oranjebloesem. Mijn lievelingsbaksel is de cheesecake uit Jeruzalem, met citroen, verse vijgen en zomerfruit. Ook de simpele tahinkoekjes zijn heerlijk.

Toch staat het recept dat hier het meeste op tafel komt in het hoofdstuk met hartige deegwaren: een taart van aubergine en halloumi, met citroen, munt en rode peper.

Stiekem ben ik namelijk niet zo’n zoete bakker: ik kook nogal graag met een snufje extra van dit of een lepeltje van dat, terwijl een paar gram te veel een cake zomaar kan laten mislukken.

Feitjes & foto’s

De meeste recepten hebben een korte inleiding, soms met een vleugje nostalgie, waarin de historische of culturele achtergrond van het recept toegelicht wordt.

“Eten is een onlosmakelijk onderdeel van de Joodse godsdienst en cultuur. Voor elke lekkernij is er een gebed en voor elke denkbare beet of hap is er een regel.”

De paginagrote foto’s zijn mooi en kleurrijk. Ik vind ze soms een tikkeltje truttig (maar goed, het is dan ook een bakboek). Overigens heeft niet ieder recept een bijpassende foto, dus soms is het een beetje gokken hoe het eindresultaat er uit hoort te zien.